ANNEMIEK EN GERCO NIJLAND
(Dit artikel is overgenomen uit de Drietand van september 2022)
Het is september 2018 als we na een tocht van drie maanden weer met volle energie aan het werk gaan. Onze insteek is om eens in de vijf jaar een periode van drie maanden vrij te nemen om te varen. Tot dan toe is dat twee keer gelukt. Tussendoor lezen we veel over echte verre reizen en als 2019 niet ons jaar blijkt te zijn begint het te kriebelen. “Zou het iets voor ons zijn, echt verder weg te zeilen?”Na een paar maanden filosoferen komen we tot de conclusie dat we daar alleen maar achter komen door het te doen. We hakken de knoop door en beginnen met voorbereiden.
Investeringsplaatje
We hebben al best veel gelezen, maar hoe pak je zoiets aan? Ons leek ’t het beste om gewoon onze eigen weg hierin te zoeken. De eerste vraag die opkomt is: wat gaan we dan doen en hoe lang? Een jaar sabbatical en het klassieke rondje Atlantic is de eerste optie. Al snel krijgen we het gevoel dat het dan op het einde best wel weer doorpezen wordt en daarvoor hebben we deze plannen niet. Dan wordt het dus twee jaar; een rondje Atlantic met een extra jaar in het Carieb. We werken allebei nog, dus bij deze optie zouden we ontslag moeten nemen. En als we dan toch even geen werkverplichtingen hebben, waarom zouden we ons dan vast pinnen op een tijdsbestek? We draaien de redenatie om: stel dat we de wereld rond willen varen hoeveel tijd hebben we dan nodig en kunnen we het budget daarvoor bij elkaar krijgen? Bij de berekeningen gaan we uit van een periode van drie tot vijf jaar. We maken een investeringsplaatje en nemen hierin op:
Ons doel is om andere culturen te ervaren, niet om tegen wil en dank vast te houden aan een rondje wereld
Tot de aanpassingen van de Geisha behoort het plaatsen van een bimini
Hier tegenover komt een strak spaarplan en een inschatting van de overwaarde van ons huis bij verkoop. De voorlopige vertrekdatum zetten we op juni 2023, wat neer komt op drie jaar voorbereiding.
Klussen
De boot die we hebben is een Spirit 41. Een goede zeezeiler, maar zeker geen oceaanstomer. We hebben kort overwogen een ander schip te kopen, maar onze Spirit kennen we goed. Met een ander schip is ook weer veel geld gemoeid, wat we beter in aanpassingen kunnen stoppen. We besluiten dus onze Spirit klaar te maken voor vertrek. Tot dan toe waren we echte IJsselmeer- en Kustzeilers, dus er moet wel wat gebeuren.
Grote klussen (zie kader) en natuurlijk heel veel kleine klusjes, die je normaal laat liggen, maar die we nu graag voor vertrek klaar willen hebben.
Verzekeren
Als in 2020/2021 onrust ontstaat rondom het ICP besluiten we direct om het schip in te schrijven in het Kadaster en een zeebrief aan te vragen. Op de AlleHens van de Kustzeilers blijkt tijdens een lezing van Pantaenius dat het verkrijgen van een verzekering met werelddekking nog niet zo eenvoudig is. Ook dit is iets wat we direct oppakken. We gaan in 2020 over naar FBTO met de afspraak dat we bij vertrek in aanmerking komen voor werelddekking, mits we voldoen aan het juiste routeplan, het juiste zeil-CV en het schip voor vertrek door de keuring komt. Wij zijn blij dat we dit ruim van tevoren hebben geregeld. Anno 2022 zijn er nog steeds vertrekkers die een aantal weken voor vertrek nog geen zeebrief en bootverzekering hebben.
De voorbereidingen gaan voorspoedig en de oververhitte huizenmarkt werkt in ons voordeel. In oktober 2021 zien we dat een jaar eerder vertrek mogelijk is, zowel qua voorbereidingen als qua spaarplan.
Gezond vertrekken
Wij hebben besloten om onze banen op te zeggen en ons huis te verkopen. Geen ballast meer, geen grote opslag van materiaal. We slaan uiteindelijk 13 verhuisdozen met persoonlijke bezittingen op bij familie. Maar wat als… We zijn op het moment van vertrek allebei 54 jaar. We voelen ons gezond en komen zelden bij de dokter, maar is dat nu niet de valkuil. Tussen het moment van vertrek en het moment van verkoop van het huis en opzeggen van baan zit een aantal maanden. Het zou toch wel erg vervelend zijn als we net al onze schepen achter ons verbrand hebben en er dan nog voor vertrek achter komen dat een van ons een ziekte onder de leden heeft. In overleg met de huisarts besluiten we diverse onderzoeken te laten uitvoeren (volledig bloedonderzoek, hart, long, darm, borst, prostaat, baarmoeder) en we doen een uitgebreide sportmedische keuring in het ziekenhuis. Geen garantie voor de toekomst, maar nu weten we in ieder geval wel dat we gezond en met een goede fitheid op pad gaan. Begin februari 2022 informeren we onze werkgevers en binnen twee weken is het huis verkocht.
Bureaucratie
Nederland is een bureaucratisch land. Zonder vaste woon- of verblijfplaats weten instanties geen raad met je. Denk aan de verzekeringsmaatschappij, bank en telefoonprovider. We besluiten een verzoek in te dienen bij de Sociale Verzekeringsbank om verbonden te blijven aan Nederland. Dit betekent dat je verzekeringen in de Wet Langdurige Zorg door blijven lopen (o.a. AOW) en dat je ziektekostenverzekering in Nederland behouden blijft. Nadeel is dat je ookbelasting plichtig blijft in Nederland. Deze aanvraag kun je pas zes weken voor vertrek doen en de beslissing van de SVB komt pas een aantal dagen na vertrek. Lekker onzeker, maar uiteindelijk is ons verzoek geaccepteerd. Naast de boot en ziektekostenverzekering hebben we nog een uitgebreide reisverzekering en een WA-verzekering via FBTO. Alle andere verzekeraars weigerden ons omdat we geen vaste woon- of verblijfplaats meer hebben. Onze belastingzaken worden in Nederland door een accountant waargenomen. Uiteraard hebben we in Nederland een correspondentieadres want alle instanties (zelfs in havens) willen je adres weten, geen thuisadres bestaat in deze wereld niet.
Een opsomming van aanpassingen, werkzaamheden en materiaal ter voorbereiding op het vertrek (sommige dingen zijn voor anderen al onmisbaar op het IJsselmeer, bijvoorbeeld een bijboot)
Gaan genieten
We willen graag genieten van een langere periode zonder verplichtingen en willen daarvoor niet wachten op ons pensioen. Bij onze voorbereidingen zijn we er van uitgegaan dat we de wereld rond willen varen. Via de Canarische eilanden en Kaapverdië naar Suriname en het Caribische gebied. Daar beslissen we of we daadwerkelijk door het Panamakanaal gaan. Eenmaal daar doorheen is er geen weg meer terug. Het vervolg zal dan Frans Polynesië, Nieuw-Zeeland, Australië en Indonesië zijn. Daar moeten we de keuze maken tussen de route via Zuid-Afrika of door het Suezkanaal. Uiteindelijk willen we het laatste jaar doorbrengen op de Middellandse zee. Maar plannen zijn om er van af te wijken. Ons doel is om wat van de wereld te zien en andere culturen te ervaren en niet om tegen wil en dank vast te houden aan het rondje wereld. We hopen te kunnen genieten van de eenvoud van het dagelijks leven op het moment dat sociale en digitale verleidingen tot een minimum beperkt zijn. Of dat iets voor je is weet je pas op het moment dat je de uitdaging aangegaan bent. En daarna? We hopen met een schat aan ervaringen weer terug te keren naar Nederland en dan met volle energie weer enige vorm van werk op te pakken. Maar ook dan zal het belangrijkste uitgangspunt zijn er van te kunnen genieten.
Vind je dit soort artikelen leuk? Wordt dan voor een klein bedrag per jaar lid van de Kustzeilers. Dan ontvang je 6x per jaar ons verenigingsblad de Drietand, toegang tot honderden artikelen en documenten op ons extranet en kun je deelnemen aan alle lezingen en bijeenkomsten van de Kustzeilers. Meer weten? Kijk dan hier.