Skuum - Jan van Oostende

Reis: Estland en Finland

Periode: 11-05-2019 – 28-08-2019

Augustenborg-Dyvig-Bagø-Brejning-Juelsminde-Tünø-Grenaa-Hals-Aalborg-Løgstør-Hals-Anholt-Helsingør.

We zijn op weg naar Noorwegen, maar het weer werkt niet mee. Koud, mistig, de wind zit veelal in de noordhoek en ook de stroom hebben we constant tegen. We bereiken pas na 8 dagen Hals, de oostelijke aanloophaven van het Limfjord. Prompt draait de wind naar het westen. We komen nog tot Løgstør. We liggen daar met een west 6 en het ziet er niet naar uit dat dit snel gaat veranderen. We willen nu toch wel eens echt zeilen en besluiten terug te gaan naar Hals en daar beslissen of we dan maar via Zweden naar Noorwegen zullen gaan of onze plannen helemaal wijzigen. Met west 6 vliegen we naar Anholt. Dat is heel wat aangenamer dan de tocht van de afgelopen dagen. We zijn hier nog nooit geweest, en omdat het een paar dagen hard blijft waaien kunnen we het mooi verkennen. De haven is bijna leeg. Af en toe komt er nog een dappere zeiler binnen, verkleumd en verwaaid. We zijn blij met de kachel. Na een paar dagen besluiten we naar de oostkust van Zweden te gaan. We zeilen naar Helsingør, waar we het scheepvaartmuseum in een voormalig droogdok bezoeken. 

Falsterbo-Kalmar-Påskallavik-Strüpö-Visby-Fårösund

Het is eind mei en we hebben nog geen dag boven de 14 graden gehad. In Falsterbo liggen we aan de zuidkant van de brug aan "onze" steiger. We vertrekken al om 4 uur in de ochtend, omdat er later op de dag harde wind voorspeld wordt. Maar het zeilt zo fantastisch dat we Ystad voorbij varen. We zijn net te laat bij Utklippan en in het donker aanlopen zien we niet zitten. Surfend zeilen we de Kalmar Sund in. Dat gaat te hard in het donker, dus we draaien de kluiver weg.  Tegen 3 uur is het al weer licht maar ook ijskoud. Om 7 uur liggen we vast in Kalmar. Als we na even kort geslapen te hebben boven dek komen, weten we niet wat we zien. Iedereen loopt in korte broek. We zeilen de Kalmarsund door naar het eerste scherengebied. Met weinig wind steken we over naar Visby en via  Fårösund zeilen we naar Estland.Kuressaare-Kuivista-Dirhami-Tallin

Met een zuidoosten naar zuidwest draaiende wind 4-5 is het een vrij luxe overtocht. De laatste 30 mijl de Golf van Riga in,  is minder prettig, wat een klotsbak. De haven wordt bereikt door een ondiepe geul met een lengte van 3 mijl. De geul is 2.50 m diep, maar wij betwijfelen of dit overal zo is. Je ligt in deze haven op een hekboei. Na de 128 nm willen we even slapen. Het staat ondertussen al weer een dikke 6 en er wordt zeilles gegeven in de haven. Wij liggen net in bed als er een ’les’ laser tegen onze boot aan knalt. Gelukkig geen echte schade. We blijven hier uiteindelijk 5 dagen liggen. Kuressaare is een leuke stadje. Er is een strand, en doordat het water van de Golf ondiep is, is de watertemperatuur hier al dik boven de 20 graden. Er zijn veel houten huizen en leuke kleine winkeltjes. In het mooie kasteel wordt veel verteld over de indrukwekkende geschiedenis van Estland. De havenmeester heeft een auto bij de haven staan voor de verhuur (€ 40,- p.d.) en die reserveren we. Zo kunnen we het eiland Saarema verder verkennen. We bezoeken de vuurtoren in Sörve en Mihkli, een boerderijmuseum. De kerken zijn erg verwaarloosd. Men is nu bezig met restauratie: de daken zijn veelal waterdicht gemaakt en bij een aantal wordt er aan de fundering gewerkt, maar er moet nog veel gebeuren om ze in oude luister te hertstellen. De volgende dag bezoeken we het kratermeer in Kaali,  Jööri museum en het prachtige dorpje Koguva. Onderweg zien we veel herdenkingsmonumenten, Duits, Russisch of Ests.  De havens die we tegenkomen zijn praktisch nieuw en met Europees geld aangelegd. Erg gericht op de Finnen, dus met sauna. Er zijn veel onverharde wegen. De mensen zijn echt vriendelijk. Het is hier de gewoonte dat je pas afrekent als je de haven verlaat. Ook de auto betalen we achteraf en borg is ook niet nodig. En als je betaald hebt, krijg je de rekening direct in je mailbox. Overal is goede wifi en internet.

We zeilen over een lege zee naar Kuivastu, een typisch Estse haven met luxe toiletgebouwen en sauna, gelegen tegen een veerponthaven. De havenmeester staat al klaar om ons op te vangen, we waren al op de AIS gespot. Er is hier behalve de veerpont en bomen verder niets. Hierna doen we Dirhami aan. Een spannende aanloop tussen wat stenen door en de havenmeester vangt ons ook hier weer op.  Het is weekend en een zomerse dag. De haven ligt aan een groot strand en veel mensen komen iets drinken bij het havenrestaurant. Er zijn zelfs wat passanten.

We varen naar Tallinn zonder wind en komen in de verwaarloosde Pirita-Top haven terecht. Het is de Olympische haven van de spelen van 1980 Ze hebben er daarna niets meer aan gedaan. De passanten moeten afmeren op de meest veraf gelegen plekken van de toiletten en bewoonde wereld. Douches vind je in een café. Het havenkantoor is een kaal hokje met iemand achter de balie maar verder geen info. De prachtige stad ligt op 6 km fietsen en er is hier veel te doen. Op weg naar de stad kom je langs een  indrukwekkende Rememberance Wall met 90.000 namen van Estse slachtoffers van het Russische regime.

Wij hadden via diverse kanalen vernomen dat je de haven in de stad beter niet kon  bezoeken, omdat er omheen veel gebouwd wordt en er daardoor veel lawaai is, veel zand rond stuift, maar als we in de stad zijn, blijkt niets van dit alles en ziet het er prima uit. Wel is het minstens 2x zo duur als de haven waar we nu liggen.

Helsinki-Porkala-Stromsö/Flakholmen-Hankö-Turkü-Österviken-Vallmo-Nauvo-Parattula-Lappo-Näsby-Korppoo-Aspö-Utö-Kökar-Rödhamn-Mariehamn

In Helsinki meren we af bij NJK, de grootste jachtclub van Finland. De jachthaven ligt op het eiland Blekholmen en met een pontje steek je over naar het centrum van de stad. Het prachtige clubhuis is van 1900. Binnen talloze half modellen van schepen, een enorme hoeveelheid bekers, en een chique restaurant. Imponerend zijn de grote cruiseschepen die op het dan toch wel smalle vaarwater afmeren. Om 21 uur wordt het kanon afgeschoten om te waarschuwen dat de vlag gestreken moet worden. Het valt ons op dat de stad het voornamelijk van de hoeveelheid winkels moet hebben. Daar zijn wij dan weer niet zo van gecharmeerd. Het meeste indruk maakt de Temppelinaukirkko, ofwel de ’kerk in de rots’’ . Hier oefenen regelmatig studenten van het conservatorium omdat de akoestiek uitmuntend is.

Via de Finse scheren bereiken we Hankö, een klein stadje met mooie houten huizen. Vanuit de watertoren krijgen we een aardige indruk van dit scherengebeid. Er wordt harde wind voorspeld dus we besluiten een paar dagen naar Turkü te gaan. Hier liggen we op de rivier de Aura tussen de palen. Echt rustig is het niet. Rondvaarboten varen af en aan en er zijn veel restaurantboten, waar ook wel eens een feestje gevierd wordt. Het is leuk wandelen langs de Aura. De kathedraal is prachtig en er is een mooi kasteel. De stad is in 1827 vernietigd door een brand maar op de kloosterheuvel Luostarinmaki staan nog wel oude huisjes. De mensen die hier woonden waren te arm voor een huis in de stad, met als gevolg dat dit stuk behouden is gebleven.

We varen een dag of 14 door de Turkü-archipel. Een van de plekken waar we komen is het eiland Nauvo. Hier ontmoeten we een alleraardigst echtpaar waar we spontaan worden uitgenodigd voor een barbecue met Finse sauna toe. Hij geboren en getogen in dit Zweeds! sprekende gedeelte van Finland, zijn echtgenote is een door hem zogenaamde “Bosfin” die natuurlijk alleen Fins spreekt. Er zijn veel verschillen tussen de Finnen van de archipel en die van de vaste wal. Waar ze zelf veel plezier over hebben. De vaste wal Fin is erg op zichzelf, de kustfinnen zijn wat meer extravert. Waar alle Zweedse huizen zoveel mogelijk uitzicht op het water hebben, staan Finse huizen altijd tussen de bomen, ook op het kleinste eilandje. Lekker verstopt in het bos. Privacy is erg belangrijk voor de Finnen, soms (voor ons) op het absurde af. Zelfs ankeren in zicht van een huis wordt niet gewaardeerd, en dat laten ze merken ook.

De Turku archipel bestaat uit gigantisch veel eilandjes, dorpjes en haventjes. Keuze te over.

Nauvo: een wat groter dorp met winkel, Seilli: voormalig leprozeneiland, op begraafplaats veel doden van Hollandse oorsprong: Hollander of verFinst: “Hallante”, Parattula: een zéér beschutte haven, Isokari: piepklein haventje met mooie natuur, veel alkjes, Näsby heeft een mooi scherenmuseum, Aspö is een bijzondere buitenscheer, Utö is nog een gedeeltelijk militair eiland, nog niet zo lang geleden opengesteld.

Het is half juli geworden en wij moeten voor gasten terug naar Zweden.

Tjockö-Lökaön/Tistron-Huvudskär-Nåttarö-Marskären-Nynäshamn

We hebben een mooie overtocht naar Zweden en liggen net voor anker als het op zee helemaal dichttrekt met mist. De volgende ochtend trekt de mist binnen de scheren gelukkig op en helaas zonder wind varen we naar Rodlöga, waar we het eiland verkennen. We liggen op een niet al te gunstige plek voor anker, en besluiten hier niet te overnachten. Ook Huvudskär is een prachtig eiland. We maken voor het eerst mee dat ons Rocna-anker krabt. In Nåttarö liggen we in een superdrukke baai voor anker. Het is prachtig weer en de meeste boten op hekanker aan het strand. Het is sinds een week wat warmer, maar het water is nog steeds maar rond de 16 graden. In Nynäshamn, een ideale opstapplek, krijgen we gasten voor een week.

Fifång-Ӓpskärsfladen-Broken-Harstena Flisfjarden-Bokö-Västervik

Het wordt een prachtige zomerse week met veel zwemmen, kanoën, wandelen. In de baai van Fifång liggen we lekker rustig voor anker en maken een mooie wandeling naar de verenigingshaven aan de andere kant van het eiland. In Ӓpskärsfladen liggen we op een SXK-boei. Deze eilanden zijn met de auto te bereiken, en de rotsen zitten vol met Zweden. Maar tegen de avond hebben we het rijk weer voor ons zelf. We maken de wandeling over de hangbruggen naar het natuurcentrum. De volgende stop is Broken, een idyllisch verenigingseiland.

Voor Flisfjarden moeten we weer wat meer naar buiten, en onze gasten ervaren dan hoe lekker beschut het is tussen de eilanden, want hier merk je dat het op zee nog aardig ruig is. We wandelen naar het prachtige Harstena. Op Bokö liggen we met hekanker aan de steiger. Prachtig plekje met een klein bibliotheekje en een mooi vissersdorpje. En dan is de week al weer om en gaan we over een vrij ruige zee naar Västervik, waar onze gasten met bus en trein weer gemakkelijk verder kunnen reizen.

Strüpö/Mjölkhamnsflagen-Borgholm-Kalmar-Kristianopel-Sandhamn-Aspö/Drottningskär-Karlskrona-Åhus-Ystad

We zijn nu echt op de terugweg. In Ystad liggen we een aantal dagen met ZW6. Na 4 dagen besluiten we er een nachttocht van te maken. Rond 22:00 uur zakt de wind er uit. Met 10 knopen wind op grootzeil en motor naar Møn. Het venijn zit in de staart, want na Klintholm krijgen we stroom tegen en neemt de wind weer toe. Er staan vervelende golven. Met een voortgang van 3 knopen lijkt dit laatste stukje langer dan de afgelopen nacht.

Stubbekøbing-Svendborg-Søby-Kiel-Rendsburg-Brunsbüttel-Cuxhafen-Vlieland-Kornwerd-Andijk-Enkhuizen

Met een ZO6 doen we het Smallands vaarwater in een record tijd. Via Søby varen we naar Kiel. Het Nordostseekanal komen we zonder problemen door. In Brunsbüttel liggen we met al met veel Nederlanders maar Cuxhafen lijkt wel een Nederlandse haven. We hebben het prachtig gepland, want de  volgende dag maken we de overtocht naar Nederland met een noordoosten wind. Overdag met spi en 's nachts uitgeboomd hebben we een ideale tocht.  We meren af in een box op een overvol Vlieland en 3 dagen later zijn we terug in Enkhuizen.

Afgelegde afstand: 2377nm

Motoruren: 262 uur

Aantal dagen aan boord: 110

We hebben op 70 verschillende plekken gelegen.

In havens: 87x

Geankerd: 19x

Nachten doorzeilen: 4x

Dagen dat we niet gevaren hebben: 32

Uitgegeven havengeld: €2018 

Duurste haven: Vlieland €36