Amigo – Willem de Regt en Rineke de Wijk

Reis: Noord- en Westkust Spanje

Periode: 01-05-2019 – 10-07-2019

Begin- en eindpunt : La Roche Bernard, Frankrijk

Verste punt: Baiona Es

Gevaren afstand: ongeveer 960 mijl

Sinds 3 jaar hebben we een ligplaats in Frankrijk in La Roche Bernard aan de rivier de Vilaine, een prachtige plek in een middeleeuws stadje. Zeer geliefd bij Nederlandse en Engelse pensionado’s, hetgeen zoals overal in Frankrijk in de lange wachtlijsten voor een ligplaats tot uitdrukking komt. Vanuit La Roche Bernard hebben we de laatste jaren prachtige tochten naar de nabijgelegen havens aan de Bretonse zuidkust en Franse westkust gemaakt, inclusief de eilanden die in dit gebied liggen. Daarbij maken we gebruik van het, bij het toch al bescheiden liggeld inbegrepen, Passeport Escales. Dit verschaft de mogelijkheid om in bijna alle Franse, aan de Atlantische kust gelegen, havens 5 nachten gratis te overnachten. Ook een aantal Engelse en noord Spaanse havens vallen onder deze regeling.

Dit jaar staat de Spaanse noord- en westkust, met name Galicië op het programma. Het plan was met een paar zeilvrienden de tocht over de Golf van Biskaje te maken en daarna in LaCoruna Rineke op te pikken en vandaar door naar de Spaanse Rias. Voor een dergelijke tocht is een meerdaagse weersvoorspelling natuurlijk essentieel en daarbij maakten we in eerste instantie gebruik van de alom gewaardeerde Windy App. Verder werd de routeringssoftware Seaman Pro van de Duitse meteoroloog Schrader gebruikt. Ik had de beschikking over de simpele versie op de IPad, waarbij met het invoeren van begin- en eindpunt van de tocht de te varen route wordt aangegeven met de daarbij te verwachten wind en zeegang. Een zeer effectief programma waarbij  vooraf ook regelmatig kan worden geoefend met betrekking tot een te nemen besluit over de geplande overtocht. Voor de laptop bestaat nog een meer geavanceerde versie welke wat mij betreft bij volgende tochten niet zal ontbreken. Verder maakten we nog gebruik van een Garmin In reach toestel waarmee onderweg buiten internetbereik via satelliet lokale weerberichten kunnen worden ontvangen. Verder kunnen met dit apparaat eenvoudige berichten worden verstuurd en is het mogelijk in noodgevallen SOS-meldingen te versturen. Een dergelijk apparaat is niet alleen voor het maritieme gebruik zinvol, het wordt ook ingezet bij bergsport en andere expedities.  Wij vertrokken op 1 mei via de sluis in Arzal naar Piriac sur Mer, een prima uitgangspunt voor een oversteek. Aanvankelijk wilden we voor een korte stop naar Ile de Yeu, maar gezien het te verwachten weerbeeld was dit geen optie. Direct vertrek was nodig om het weervenster naar Gijon te benutten. Gepland was een tocht van rond 40 uur naar Gijon. La Coruna bleek gezien de te verwachten harde tegenwind al niet meer haalbaar. De oversteek verliep prima, 4-6 bft halve wind, forse golvenNa 24 uur werd het rustiger en hebben we nog deels de motor moeten bijzetten om op tijd aan te komen. De aankomst was prachtig met als decor de nog besneeuwde Picos Europa. Na een paar dagen zijn de zeilmaten teruggevlogen en ben ik nog een tijdje in Gijon gebleven. Aardig achterland met mooie steden zoals Oviedo en prachtig wandelen in de omgeving met prima en goedkoop busvervoer naar alle locaties.

Eind mei heb ik Rineke in La Coruna opgehaald en per gehuurde auto weer naar Gijon. Na deze fraaie stad door naar de Rias. De eerste ligt bij Ribadeo, 55 mijl westwaarts. Mooie beschutte haven, zoals vele Spaanse havens nieuw aangelegd, waarbij Europese gelden ongetwijfeld een rol hebben gespeeld.

Het landschap is prachtig en nog mooi groen, in tegenstelling tot de Rias aan de westkust is de bebouwing nog bescheiden. Volgende dag door naar de Ria met Vivero 33 mijl verder als aanloop. Ook hier weer een aardig stadje met de vele tapasbars een geliefde plek voor een overwintering. Olav Cox heeft deze plek in zijn zeer lezenswaardige vaarwijzers al uitbundig aangeprezen. Wij willen naar de volgende bestemming La Coruna, 60 mijl verder. Het zijn veelal lange afstanden en bij gebrek aan adequate wind werd veel onder motor gevaren, zeker als je nog bij daglicht wilt aankomen. Dit beeld domineert eigenlijk de gehele reis en het aantal motoruren was omvangrijk. In tegenstelling tot het Bretonse vaargebied valt er weinig te kiezen als je verder wilt, je kunt maar een kant op. In La Coruna kozen wij voor de meer gezellige oude haven, al kwam ik in korte broek het fraaie clubhuis van de yachtclub niet binnen. Het is een centrale locatie met de oude gezellige binnenstad zeer nabij. Van hieruit maakten we een treinuitstapje naar Santiago de Compostella en konden temidden van de talrijke bedevaartwandelaars de prachtige kathedraal aanschouwen.

De volgende etappe was Muxia, aardig stadje maar de havenlocatie is meer een uitgebouwd dieselpompstation met fraaie steigers.

Hier hadden we een gezellige afspraak met een Kustzeilersfamilie welke overwintert in de Rias. Volgende bestemming was Muros, eindelijk weer eens zeilen. Maar bij het vertrek uit Muxia, met hoge golven en kruiszeeën, keken we elkaar nog even aan of we dat wel wilden. Geen twijfel en een prachtige tocht langs Cabo Finisterre met als begeleiders de regelmatig aanwezige dolfijnen was het resultaat.  Muros is een grote vissershaven met mooie en ruime plekken voor zeilers en ook weer zeer beschut. Dat was ook wel nodig want hier wachtten wij de al dagen aangekondigde storm af met 50 knopen wind welke een paar dagen later een reddingsboot uit Les Sables-d’Olonne fataal zou worden. Daardoor hadden we alle tijd om te wandelen in de prachtige omgeving en culinair te genieten van de lokale pulpo feiro.

Na de Ria de Muros verder zuidwaarts naar de volgende Ria de Arousa met als eerst havenplek Ribeira , een gammele verenigingshaven maar wel een aardig vertrekpunt voor een mooie fietstocht naar het verder westelijk gelegen Aquino, bekend als havenplaats waar de met veel moeite te oogsten schelpen, de locale ceberes, naar de dure restaurants in Madrid worden getransporteerd. De volgende plek is A Proba de Caraminal en vandaar naar Vilanova de Arousa. Het landschap is zeer fraai maar deels ook weer vertroebeld door de toch omvangrijke locaties van moderne huizenblokken, appartementen en luxe vakantieparken. Het is gelukkig nog geen Costa del Sol maar van enige bescherming en adequate infrastructurele planning lijkt geen sprake. Opvallend zijn de deels gesloten fabriekslocaties direct aan de kust in een verder bijzonder fraai landschap. Vilanova heeft een aardige haven met veel vrije plekken maar deze waren particulier eigendom en konden derhalve niet aan gasten worden gegeven. Na lang palaver konden we nog een publieke plek krijgen. Mooie fietstocht op het nabijgelegen schiereiland met een fraai beschermd natuurpark en natuurlijk naar Cambados. Dit is de plek waar de favoriete Albarinowijn vandaan komt,  een delicate witte wijn die past bij de prachtige veelzijdige zeeproducten. De betreffende Ria de Arousa is de locatie met de grootste concentratie mosselbanken van Spanje . Uitkijken voor de zeer talrijke mosselkotters is geboden.

Volgende Ria is de Ria de Pontevedra. Mooie locatie hier is Combarro, ook  weer prachtige nieuwe haven, niet ver van Pontevedra. Het heeft een mooie historische kern met talrijke horreos, oude uit steen opgetrokken opslagplaatsen van landbouwproducten. Deze zijn overal in Galicië te zien maar in Combarro opvallend talrijk en direct aan het water. Wij waren hier een paar dagen voorafgaand aan een feest ter verering van een heilige met de voorbereiding van de constructie van grote bloementapijten door vrouwtjes in de huizenportieken. Bovendien is Combarro niet ver van Pontevedra en snel met bussen te bereiken, een prachtig historisch en volledig verkeersvrij historisch stadje met een aardig kunstmuseum. Ook in Combarro zitten veel overwinteraars in de haven, die is voorzien van goede faciliteiten. We hebben nog overwogen ons daarbij aan te sluiten, maar Bretagne heeft voorlopig toch de voorkeur.

Na een paar zeer aangename dagen zijn we doorgevaren naar de laatste Ria, die van Vigo. Onderweg liggen de Isla Ons, de Ons eilanden. Ankeren is daar toegestaan met een permit, welke via internet kan worden aangevraagd. In eerste instantie is een permit voor een jaar nodig waarbij op basis van deze verkregen algemene permit ook nog eens  voor de specifieke ankerperiode van een of meerdere dagen een extra permit vereist is. Veel bureaucratie, maar mocht je zonder permit onverhoopt gecontroleerd worden wachten hoge boetes. Wij vonden het landschap prachtig maar in Bretagne zijn soortgelijke locaties gratis beschikbaar zonder vooraanmelding. Na de Ons eilanden doorgevaren naar Baiona, niet ver van de Portugese grens en tevens gepland retourpunt. Ook hier weer een parel van een stadje met een ligplaats in de luxe Monte Real Club de Yates. Tevens weer zeer servicegericht. Problemen met de elektrische ankerlier werden snel opgelost.

Na Baiona op de terugweg maar eerst naar het tegenover Vigo gelegen havenplaatsje Cangas, door een lokale Spaanse bootbezitter nog aanbevolen als de plaats met het beste klimaat van Spanje om te overwinteren. Wij waren nog steeds niet overtuigd al was het wel verlokkend. Vanuit Cangas is Vigo per ferry snel bereikbaar, het oude centrum is beperkt en tijdens de Spaanse burgeroorlog zwaar gehavend. Ook hier aan goede jachthavens geen gebrek. Op de terugweg hebben we behoudens Portosin in de Ria de Muros geen nieuwe plaatsen aangedaan. De terugtocht verliep voorspoedig, een groot deel samen met een paar Engelse boten. Na de dagtochten gezellig borrelen gepaard gaande met grote Engelse zorgen over de toekomst met de Brexit na jaren van zeer tevreden permanent verblijf op een vaste ligplaats in Galicië.

Uiteindelijk zijn we weer in Gijon beland met natuurlijk al dagen vooraf inschattingen over het te verwachten weer bij de oversteek. Wij hadden aanvankelijk het plan om door te varen naar Bilbao of nog verder, maar de te verwachten meerdaagse noorderwind noopte ons eerder over te steken en na 1 dag verblijf in Gijon direct te vertrekken. En dat was maar goed ook want medezeilers in Gijon wilden nog even blijven maar uiteindelijk werd dit noodgedwongen meer dan 10 dagen bleek later. Wij hebben de eerste de beste kans benut en dat bleek een goede keus. Nu samen met Rineke, in 44 uur naar La Rochelle, aanvankelijk 4-5 bft, later beduidend minder en de laatste 8 nachtelijke uren voor aankomst dikke mist, geen radar, wel AIS. In La Rochelle zijn we nog een paar dagen gebleven, nagenietend van een prachtige succesvolle tocht. We hadden nog tijd om een auto te huren en door de Medoc te rijden en nog even te golfen. Daarna door naar enkele plekken waar we ook in 2018 geweest zijn. Via Sables naar Ile Yeu. Dit blijft zeer de moeite waard ook al hebben we het eiland al een paar keer rondgefietst. Daarna nog even naar Pornichet en terug naar de thuisbasis.

Kaarten Spanje:  NV kaartenset Atlantic ATL 1 North Coast of Spain

Pilots Spanje: Imray South Biscay Gironde to A Coruna, Imray Cruising Galicia